St.Lambertuskerk te Drunen

De kerk te Drunen (1950-1952) was volledige nieuwbouw, berekend voor 1200 personen. Dit aantal is vergelijkbaar met de Franciscuskerk in Bolsward maar qua stijl hebben we het hier over een volledig ander gebouw.

Ook deze kerk heeft een Basilica-achtige stijl, maar de schipramen ontbreken daarvoor op de bewuste plaats.

In het front van de kerk waren oorspronkelijk twee gelijke klokkentorens gepland, waartussen het portaal met puntdak zich zou gaan bevinden. Bij de uitvoering is op deze middelste plaats echter het puntdak vervallen en is er een rijzige middentoren gekomen.

In het schip bevinden zich gemetselde schipbogen waartussen zich gewelven bevinden. Deze zijn sober uitgevoerd qua kleurstelling, maar interessant als je let op het metselverband: In de aanzetten van de gewelven is een halve cirkel als metselversiering aangebracht, en in het midden eindigt het gewelf in een gemetseld vierkant. Omdat in deze kerk slechts één kleur steen is gebruikt heeft de kerk een sober karakter en hierdoor valt deze versiering bijna niet op.

De transepten zijn niet overwelfd met baksteen, maar hebben een plafond van beton. De latei die het plafond draagt rust op een kleinere pilaar en is geheel in het zicht gelaten. Het priesterkoor is vrij donker, er zijn slechts twee kleine ramen ter weerszijden van het hoogaltaar. Het liturgisch centrum is in de loop van de tijd aangepast en een nieuw celebratiealtaar bevindt zich nu ter hoogte van de transepten. Hiervoor is het hoofdaltaar hergebruikt wat uit de Mariakerk van Waalwijk-Besoyen afkomstig is. Dit altaar is ontworpen door Dom Bellot O.S.B., de leermeester van architect Van de Leur, en het is dan om meerdere redenen goed gekozen om het juist in deze kerk te herplaatsen. Het bankenplan in het transept is aangepast om goed zicht te hebben op het nieuwe liturgisch centrum.

Op de zangzolder staat een vrij groot pijporgel opgesteld. Het is een instrument van Adema Kerkorgelbouw, en het eerste orgel in een Katholieke parochiekerk wat na de Tweede Wereldoorlog weer in een dichte kast is gebouwd. In de toren bevindt zich naast de luidklokken een carrilon.

	Het altaar, afkomstig uit de Mariakerk te Waalwijk-Besoijen

Deze kerk is min of meer de laatste in een serie van vlak na de Tweede Wereldoorlog waarin Van de Leur in een stijl, verwant aan de 'Bossche school' heeft ontworpen. Deze kerken echter niet zo sober als wat Dom Van der Laan in zijn 'Bossche school' propageert. Kerken van Van de Leur vertonen, als je goed kijkt, speelse elementen in metselwerk en raamvormen met keperboog. Iets wat hij heeft geleerd van zijn leermeester Dom Bellot O.S.B.

De Sacramentskerk te Nijmegen en de St.Joseph Opifex-kerk te Leidschendam zijn van zeker 10 jaar later en hebben geen stijlbinding meer met zijn eerdere werken.

foto's: A.W.A. Lukassen en A.A. Lukassen, december 2014 en februari 2012