Zijn werk

Hendrik van de Leur is op de eerste plaats een leerling van Dom Bellot. In al zijn werk zie je de hand van zijn grote voorbeeld en leermeester. Als men naar alle kerken kijkt die in de loop der jaren zijn gebouwd of verbouwd dan valt een driedeling te maken in zijn werk:

Van 1922 tot ongeveer 1940: In deze tijd is Van de Leur als architect nog erg afhankelijk van Dom Bellot. Zeker in de beginjaren, als hij als leerling en later als compagnon voor Bellot ontwerpt kun je eigenlijk spreken van weinig eigen invloed op artistiek gebied. De kracht van Hendrik van de Leur bestond juist in het berekenen en oplossen van bouwkundige kwesties, en niet zozeer in het ontwerpen van gebouwen.

Als Bellot dan ook naar Frankrijk terugkeert en Van de Leur als zelfstandig architect de stijl van Bellot in Nederland probeert voort te zetten (vanaf 1929) vindt zeer regelmatig overleg plaats tussen Bellot en Van de Leur. Vele brieven met opmerkingen over elkaars ontwerpen worden over en weer gezonden.

Vanaf 1939 zien we een wat eenvoudigere stijl opkomen in het werk van Van de Leur. Het kunstig metselen maakt plaats voor de eenvoud van kleurgebruik en de nadruk op de zuivere maatvorming. Hij zegt zelfhierover dat de dreiging van de oorlog geen bont kleurgebruik toestond: "In deze moeilijke tijden past een stoer gebouw, geen roomse blijheid." Langzaam glijdt Van de Leur richting Bossche School. Tevens is dit de periode dat Bellot in Canada verblijft en daar uiteindelijk ook overlijdt in 1944. Contact met hem moet dan ook erg moeilijk geweest zijn.

Na de oorlog was het voor Van de Leur aansluiten bij de gangbare kerkenbouw: Reparaties en wederopbouw aansluitend aan de stijl van de te repareren kerk (Ewijk, Beugen) naast nieuw te bouwen kerken die door de wederopbouw simpeler uitgevoerd moesten worden. Pas in de jaren 60 gaat Van de Leur twee opvallende kerken ontwerpen, waar zijn passie voor architectuur weer de overhand krijgt boven de druk van de wederopbouw: Brakkenstein (Nijmegen) en Leidschendam. Helaas is dat ongeveer ook het einde van de kerkenbouw in Nederland: De ontkerkelijking slaat toe en er gaan juist kerkgebouwen gesloten worden...

Niet alleen kerken heeft Van de Leur ontworpen. Naast verschillende schoolgebouwen, pastorieën en woonhuizen heeft hij nog één opvallend stukje werk nagelaten: In het Bijbels openluchtmuseum "Heilig Landstichting" bevindt zich een door hem nagemaakt stukje Jeruzalem: de Via Oriëntalis. Op latere leeftijd begon Van de Leur tevens te werken als binnenhuisarchitect.

Diverse objecten door Van de Leur ontworpen zijn inmiddels opgenomen op de Rijksmonumentenlijst.